حفظ جهت حرکت انقلاب، چگونه؟
بسم الله الرحمن الرحیم
قطعاً ایجاد یک حکومت جهانی اسلامی، آرمان و هدف والای انبیاء عظام و ائمۀ معصومین علیهم السلام بوده است و به تبع ایشان، علما و فقهای عظیم الشأن شیعه این هدف را هر کدام به نحوی دنبال کردند تا اینکه به عصر امام خمینی e رسیدیم. ایشان برای نیل به این مقصود یک تئوری جدید ارائه دادند و برای تحقق آن، از هرگونه فعالیت و تلاشی[1] که قالبی برای تحقق آن تئوری محسوب می‌شد استفاده می‌کردند. این تلاش‌ها از سال 42 (ه.ش) آغاز شد و در سال 57 (ه.ش) به ثمر نشست. در واقع انقلاب اسلامی ایران آغازی است برای حکومت اسلام و تحقق شاخص‌های اسلام در تمام دنیا و این ادعای انقلاب است.
مهم‌ترین سؤالی که ذهنم را مشغول کرده بود این بود که آیا ما انقلاب کردیم تا به همین سطح فعلی از اسلام برسیم و یا اینکه آینده‌ای روشن‌تر از این در مقابل ما است؟ سخن گفتن از انقلاب اسلامی یقیناً از زبان کسانی که پرچم‌داران و رهبران آن هستند، محکم‌تر و دقیق‌تر است. وقتی که برای یافتن پاسخ این سؤال به ادبیات انقلاب[2] رجوع می‌کنیم، افقی برای این انقلاب ترسیم شده‌است که جهل نسبت به آن، یک زندگی بی معنا را در کشور ایران به‌دنبال خواهد داشت؛ جهل نسبت به موضوعی که تمام برنامه‌ها، رویکردها و فعالیت‌های ریز و درشت آن باید ناظر به آن موضوع و به محوریت آن موضوع باشد. اینکه چه آینده‌ای را ترسیم کرده‌اند، قسمتی از بحث این محصول است و به آن خواهیم پرداخت امّا نکتۀ مهم این است که انقلاب اسلامی ایران برای رسیدن به آن افق روشن و «حفظ جهت‌گیری» خود، باید موانعی را پشت سر گذاشته و گام‌های بلندی بردارد. در حال حاضر آنچه که به عنوان بزرگترین مانع محسوب می‌شود، ناتوانی ساختارهای کشور برای تحقق شاخص‌های اسلام است چرا که متأثر از نظام 500 سالۀ توسعۀ غربی هستند.[3]
انقلاب اسلامی ایران در سال 1385 از ناکارآمدی نظام توسعه غربی و نیازمندی به یک الگوی جدید برای تحقق شاخص‌های اسلام، یک جمع‌بندی ارائه داد. رهبر معظم انقلاب طی یک سخنرانی در سال 85 مسأله‌ای را مطرح کردند تحت عنوان الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت و از سوی دیگر دهۀ چهارم انقلاب را دهۀ عدالت و پیشرفت توامان نام گذاری کردند. بعد از طرح مسأله، جریان‌های علمی مختلفی به این مسأله پرداخته‌اند که هر کدام مبنای خاصی دارند.
شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی که از جمله جریان‌های فعال بر مسأله می‌باشد، برای تولید، تحقق و اجرایی ساختن الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت سه مرحله تعریف کرده است. مرحله اول که پشت سر گذاشته شده، مرحلۀ پژوهش است که دورۀ تحصیل مبانی بوده و خروجی این دوره، یک سند علمی است با عنوان نقشۀ راه تولید الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت و این محصول پیش‌رو، قصد معرفی این نقشۀ راه را دارد. مرحلۀ دوم، مرحلۀ پرورش است که در حال حاضر در این مرحله قرار دارد و مرحلۀ آینده، مرحلۀ پردازش نام گرفته است[4]. در مرحلۀ پرورش 3 فعالیت عمده باید صورت بگیرد؛ گفتمان‌سازی برای الگوی پیشرفت اسلامی، تربیت کارشناس و ایجاد ساختارهایی در دل ساختارهای نظام که متکفّل مسألۀ الگو شوند. کارشناس مسألۀ الگوی پیشرفت طبق تعریف این شورا باید دارای چند ویژگی باشد. تولید محصول علمی مانند محصول پیش‌رو از جمله فعالیت‌های بخش تربیت کارشناس محسوب می‌شود که با روش خاصی به نام فهرست نویسی[5] تهیه می‌شود.
همانطور که عرض شد، این محصول در صدد معرفی نقشۀ راه تولید الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت است با این بیان که هدایت نظامات ذهنی از طریق پردازش موضوعات جهت ساز-موجود در نقشۀ راه- استراتژی بی‌رقیب این نقشۀ راه برای تولید و تحقق الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت است. این نقشه مشتمل بر 81 محور عملیاتی[6] و به عبارتی 81 موضوع جهت ساز است که قدرت بر گفتمان‌سازی و همچنین مدیریت تحولات اجتماعی به سمت پیشرفت اسلامی، ثمرۀ پردازش این موضوعات جهت ساز خواهد بود.
از خداوند متعال می‌خواهم که برای خدمت به اسلام عزیز توفیقم دهد.
[1] البته تمام فعالیت‌ها به محوریت اسلام عزیز انجام می‌شد.
[2] منظور بیانات امام خمینیeو امام خامنه‌ای~ است.
[3] به اثبات این ادعا نیز اجمالاً در متن پرداخته شده است امّا در همین جا می‌توان با یک سؤال به اثبات برسیم و آن اینکه چرا در کشورهای توسعه یافته، مسألۀ عدالت(به عنوان یکی از شاخص‌های اسلام) نادیده گرفته می‌شود و چرا نهاد خانواده دچار فروپاشی شده است؟ نظام توسعۀ غربی هیچ‌گاه پاسخی برای این سؤال ندارد…
[4] تفصیل این سه مرحله در بحثی با عنوان «افق نمایی برای الگوی پیشرفت اسلامی» بیان شده است.
[5] محصولاتی در قالب کتاب برای شرح این روش تولید شده است.
[6] تشبیه به یک نقشۀ عملیات نظامی
